Zaterdag 14 oktober.

Zaterdag 14 oktober

In plaats van zondag, hielden we vandaag maar een beetje een rustdag. Lekker uitslapen, zelf ontbijt maken en doen en gaan waar we zin in hebben.

Er stond een straffe oostenwind vandaag die het buitenzijn erg onaangenaam maakte. Op een gegeven moment kwam de postboot van de Hurtigruten voorbij varen, om vervolgens aan te leggen aan de steiger iets verder op. Die passage lokte ons, en meer mensen, naar de vlonder voor de bungalows om er een foto van te maken. We raakten hierdoor aan de praat met een van de vissers die gisteren de zee op waren geweest met een bootje en een hengeltje en hun vangst stonden te fileren in een gebouw naast de bungalows. De beste man, een Duitser, was vol verhalen over de gevangen vis. Enorme heilbotten van verschillende grootte liet hij zien. Zolang de vangst per persoon niet de 18 kilogram overschrijdt, mag de vis meegenomen worden voor eigen consumptie. Ze fileren het dan direct aan wal en vriezen het in. In de fileerhal staan ook 10 vrieskasten om alles in te vriezen. Vol enthousiasme vertelde hij ook over alle andere waarnemingen in zee, grienden, een dwergvinvis, en op land een eland ( hij wel!).

Rond half elf hebben we de auto gestart en zijn we naar het zuidelijke gedeelte van Andoya gereden. Onze naïeve geest hoopte toch nog een glimp te kunnen opvangen van een eerder gespotte eland op het uiterst zuidelijke puntje van het eiland. 

We reden toch weer door een heel ander soort landschap dan we de afgelopen dagen gezien hebben. Aan de ene kant een beetje toendra achtig, graslanden, watertjes en groene bergen voornamelijk met naaldbomen begroeid. Aan de andere kant water en kleine strandjes. Aangekomen op het zuidelijkste punt was er een camping, een wit strand en een doodlopende  weg. Aanvankelijk hadden we het plan om het eiland rondom te rijden, maar de weg hield op. Dus dan maar omdraaien en dezelfde weg terug. 

Weer terug aan het beginpunt kozen we ervoor om dan maar naar de Noorse Zee kant, westkust,  van het eiland te gaan. Een ruige kustlijn, met hoge bergpieken. Een bezienswaardigheid was het vuurtorentje bij Børvågen, én een heus spectaculair design openbaar toilet, met geblindeerde spiegelende  ramen, maar met van binnen uit een  panoramisch uitzicht op de zee. Een ware futuristische betonconstructie. 

In een klein gehucht,  iets verder op de route stopten, voor een kop koffie en een belegd broodje, want er is hier nauwelijks horeca in de omgeving. Weer naar Andenes rijden was een optie, maar een keertje een simpele hap kon ook best. Om een uur of drie waren we terug in de cabin. De rest van de dag lekker relaxed. Morgen een langere rit voor de boeg, richting Reine.