De laatste volle dag van de vakantie. Montreal

16 oktober 2019 - Montreal, Canada

Montreal, of op z’n Frans Mont Royal, zat in mijn herinnering als niet zo’n uitnodigende stad. Echter vond ik dat ik haar een tweede kans moest geven. We zijn goed uitgeslapen op,pad gegaan vanochtend. Een tip van de receptionist om bij Al mon Coco te gaan ontbijten hebben we trouw opgevolgd. Het was een beetje kille, steriele zaak voor ontbijt en lunches. En omdat we bij de gasten aan de tafel naast ons weer gigantische borden met eten zagen staan besloten we toch maar enkel toast en fruit te bestellen. En ja hoor, een fruitmand vol met fruit, alle soorten en twee getoaste boterhammen en....en pond gebakken aardappelen, die we eigenlijk niet besteld hadden maar blijkbaar altijd inclusief zijn. We kregen het niet op. Op pad dan maar en alle ingenomen calorieën er weer aflopen. Naar de Basiliek Notre Dame, dicht bij het oude centrum van Montreal. De weg ernaar toe was een grote bouwput, wegversperringen en ongelooflijk veel verkeer én mensen. Ik weet nu eigenlijk toch wel,zeker dat ik geen goed stadsmens ben. Zeker hiér  is het enkel maar stof kauwen en je trommelvliezen overbelasten. Wat een herrie zeg. Bovendien altijd maar opzij moeten gaan voor appende mensen, mensen die elkaar niet willen of kunnen loslaten en liever door je heen lopen dan even uitwijken. Maar a lá, ik deed mijn best. Het  was ongeveer 45 minuten lopen naar de Basiliek, maar uiteindelijk zijn we er niet ingegaan. We liepen nog even door het oudere stadsgedeelte, waar iets meer kleinere winkeltjes en koffieshopjes waren dan in het nieuwere gedeelte.   Na nog een koffiestop en een plasstop zijn we via de hoofdstraat teruggelopen. Onderweg nog wat Canadese merkzaken bekeken zoals Roots, Arc’teryx ed. 
we namen de lunch in een Mexicaans restaurant, maar een salade bleek voor ons allebei eigenlijk voldoende na het ontbijt van vanochtend. 
Eenmaal terug in het hotel hebben we maar eens even de koffers gewogen om te kijken of we niet te veel kilogrammen hadden bijgekocht. Het bleek erg mee te vallen. We dachten nog eventjes in de zon te gaan zitten op het dakterras van het “hotel” waar we verblijven, maar de wind was zo erg aanwezig dat het niet echt aangenaam was. Dus maar even uitgerust in ons “riante” appartement, met zelfgemaakte koffie en thee. 
Rond een uur of zes zijn we op pad gegaan om nog een kleinigheidje te eten voor de avond. Via internet stuitte we op een zeer goed aangeschreven Japans restaurant dat op 4 minuten loopafstand ligt van onze verblijfplaats. Imadake Izakaya. We gingen er heen en de zaak bleek nog bijna leeg. Geen sushi op het menu, maar allemaal losse gerechten zoals beef, vis, garnaal, kip op z’n Japans bereid. We bestelden 6 verschillende gerechten, maar van het laatst bestelde bleef meer dan de helft over. Dat kregen we mee in een “doggybag”. Op weg terug naar het hotel heb ik het doosje  met de kip aan een zwerver gegeven. Ik heb  er zelf moeite om die mensen geld te geven, want dat stimuleert naar mijn idee het bedelgedrag alleen maar meer. Dus dan maar de kip. 
Ja en wat vind ik nu uiteindelijk van Montreal:
- ik zou het niet snel kiezen voor een stedentrip buiten Europa, nergens in de stad zijn echt uitnodigende terrasjes zonder lawaai of bouwstof.

Maar de mensen zijn bijzonder aardig.

Morgen gaan we nog even voordat we naar de luchthaven gaan, de echte Mont Royal op. Er is daar een park vanwaar je over de hele stad kunt kijken.

En dan zit het er weer op. 

Foto’s