Vrijdag 13 oktober

Vrijdag de 13e.

Het verblijf in Sandtorgholmen was best aangenaam. Ondanks dat we geen gescheiden bedden hadden toch redelijk goed geslapen. Voor de belachelijk lage kamerprijs kan het beslist slechter. Het beloofde weer  een mooie zonnige dag te worden dus maar vroeg op weg om er zoveel mogelijk van te genieten.

We reden via de E10 richting de 85 over een prachtige route met waterpartijen, lichtbesneeuwde bergen een staalblauwe lucht.  Vervolgens over  weg 82 richting Risoyhamn. Noorwegen blijft me verbazen. Ik had wel veel moois verwacht maar deze rondreis overtreft tot nu toe mijn verwachtingen. Niet alleen qua natuur, maar ook de onderkomens, de lokale gerechten en de ogenschijnlijke norsheid  van de Noren waar je toch snel doorheen kan prikken. 

Omdat we wat aan de vroege kant waren besloten we om Risøyhamn even voorbij te rijden richting Andenes.  Het was rond lunchtijd en misschien wel een goed idee om alvast een lunch adres te zoeken. Corina navigeerde op Google Maps tussen de mogelijke restaurantjes en vond een sterk aanbevolen zaak waar ze lokale produkten als walvis, rendier e.d. serveren, en de recensies waren goed, dus daar maar proberen.  Het Lysthuset ( de vuurtoren). Het gebouw waar het restaurantje gehuisvest maakt niet direct een uitnodigende indruk. We gingen toch naar binnen, en kwamen in een soort snackbar terecht. De oudere man in de keuken maakte niet direct aanstalten om zich om te draaien. Maar toen we vroegen of het restaurant open was, zei hij dat we een tafel binnen konden uitzoeken. Hij gaf ons de menukaart, zette een kaarsje op tafel en stak het aan. Gezellig. Hij zou binnen 4 minuten terugkomen om de bestelling op te nemen. Er bleek binnen een  gezellige  maritieme sfeer te hangen. De man kwam erg nors over, er kon geen lachje vanaf. 

Inderdaad na 4 minuten kwam hij terug, zei geen boe of bah maar nam de bestelling op. Ik nam zelf de vissoep vooraf en een rendier stoof als hoofdgerecht. Vanuit de keuken kwam er op een gegeven moment een hoop lawaai, alsof de Zweedse kok uit de meppers aan het koken was, en een paar tellen later kwam bij met een serveerwagen waarop twee borden met ons voorgerecht. Hij zette ze op tafel en liep achter het serveerkarrerje (als achter een rollator) terug naar de keuken. Corina had Noorse garnalen cocktail. De vissoep was werkelijk voortreffelijk, maar ik ontdekte behalve vis ook stukjes rundvlees in de soep(?) Maar goed hij smaakte echt goed. 

Een poosje na het voorgerecht kwam er weer een hoop gestommel  uit de keuken. Ja hoor daar kwam het hoofdgerecht. Ik zei de man dat de soep very delicious was, en warempel toverde hij voorzichtig een minimale lach op zijn gezicht. Op mijn vraag of er rundvlees (beef) in de soep zat zei hij: “ dat is walvis” . Ik schrok even, want ik eet liever geen walvis uit ontzag voor deze dieren. Maar ja, nu ik het toch gegeten heb, moet ik toegeven dat het wel lekker was. 

De rendier stoof werd opgediend met een gepofte aardappel, een paar spruitjes en rode besjes. Voortreffelijk! 

De man kon onze complimenten wel waarderen en had eigenlijk al,goed door dat we Nederlands waren. Hij leek zelfs een beetje te ontdooien, maar tijd voor een praatje had hij niet omdat er inmiddels al meer klanten in de zaak zaten. Na de rekening te hebben betaald, eigenlijk niet veel voor zo’n goede maaltijd (€50,00 pp) reden we richting het havengebied. Als er een mogelijkheid zou zijn om nog een walvissafari te doen vandaag of morgen, zou dat leuk zijn. Helaas konden ze bij het tourist info centrum ons niet verder helpen. En bovendien denk ik ook niet dat zo’n boot met twee passagiers zal uitvaren. 

Aan de kade van Andenes was over de zee prachtig het eiland Senja te zien. Schitterend met de besneeuwde bergtoppen in het zonnetje. Een genietmomentje.

We liepen nog wat door het plaatsje en bij een zaak met outdoorkleding wees een verkoper ons op de achter de winkel liggende baai waar een paar  zeehonden rondzwommen. Hij zei dat de zeehonden aan het relaxen waren in de baai vanwege  de killer whales ( orca’s) in zee. Een kilometer buiten de kust zijn de orca’s aan het jagen op zeehonden. Ach…

Na nog wat boodschappen in de supermarkt zijn we naar onze cabin gegaan in Risøyhamn, nog een klein uurtje rijden vanuit Andenes. We hebben een prachtige cabin aan het water uitkijkend op de omliggende bergen. Hier blijven we twee nachten. Na de bagage uit de automaten hebben gehaald hebben we even het miniparkje verkend en Corina stuitte op een hal waar hobby vissers hun vangst van de dag aan het fileren waren. Er was veel vis gevangen, heilbot, schelvis en kabeljauw. 

Wij hielden het avondeten maar simpel. Inmiddels zijn we vanavond al weer een aantal keren buiten geweest voor het noorderlicht. Door de wind is het ijzig koud geworden. Bar, maar ja je moet er wat voor over hebben.