8 oktober , van Amsterdam naar Tromsø

Een lange dag

Als je wat goedkoper  wilt vliegen moet je soms alles maar nemen zoals het gaat.

Vanmorgen om 4 uur opgestaan om vervolgens om 4.30 uur te vertrekken om Corina op te halen. Onze vlucht zou om iets voor half negen vertrekken en aanbevolen wordt om toch minimaal 2 uur voor vertrek aanwezig te zijn. Op zaterdag ochtend tussen 5 en 6 zit er nauwelijks verkeer op de weg, dus de rit naar Schiphol verliep heel voorspoedig. Echter het inchecken van de koffers riep wat vraagtekens op omdat niet helemaal duidelijk was of de koffers automatisch in Bergen zouden worden overgeladen in het volgende vliegtuig, dat voor een andere maatschappij vloog. Navraag door de grondstewardess leverde niet heel veel concrete duidelijkheid op, maar waarschijnlijk zou het vanzelf goedkomen (?).

De koffers waren overigens wel doorgelabeld naar de eindbestemming Tromsø.

Met een bijna leeg vliegtuig vertrokken we, nadat Corina als láátste  was ingestapt, vanuit Amsterdam om 8.15 uur richting Bergen. We waren hoopvol, mede doordat we iets voor tijd vertrokken waren, om met de overstaptijd  van 1 uur in Bergen voldoende tijd te hebben. Eenmaal in Bergen aangekomen, 10 minuten te vroeg, bleek de tijdwinst van korte duur omdat de kist te dicht op de gate was doorgereden en met een Pusher (slechts) 3 cm terug achteruit geduwd moest worden. Maar eer dat zo’n  Pusher er is, is aangekoppeld en het toestel op de juiste plaats heeft gemanoeuvreerd zijn we een kwartier verder. Tot overmaat van ramp bleek dat we tóch onze bagage moesten ophalen en opnieuw moesten inchecken. Ondanks dat de lucht haven van Bergen niet zo groot is, was het toch een behoorlijk eind lopen naar de bagageband. Maar als je weinig tijd hebt, lijkt iedere meter eindeloos.

We haalden de koffer op bij de bagageband, probeerden bij de 

Self check-in de koffers opnieuw in te checken maar dat werkte niet. Dus toen toch maar in de rij voor een fysieke check in. En ook dáár bleek materiaalpech voor vertraging te zorgen. Nadat uiteindelijk de koffers opnieuw waren ingecheckt, bleek dat ook wijzelf weer door een rontgenpoortje moesten. Pff, wat een gedoe. Maar gelukkig, om 10 minuten voor vertrek konden we dan eindelijk instappen. 

In een propellorvliegtuigje van Wideroe., De vlucht naar Tromsø verliep verder prima. Vanuit de lucht was te zien dat er toch al aardig wat sneeuw was gevallen. Op sommige plekken iets meer, maar in het algemeen een witte wereld.

Eenmaal op de luchthaven in Tromsø waren de koffers vrij snel op de bagage band en konden we de huurauto gaan ophalen. Via Avis kregen we een heuse Toyota RAV4 mee. Voor mij een  oude en nieuwe bekende. Eerst even koppelen om de navigatie in werking te stellen, maar ja…daar schieten mijn digitale skills  toch tekort. Het lukte ons niet om een landkaart op de display van de auto te toveren. Dan maar even vragen bij de Balie. De jongen achter de balie was zeer behulpzaam en bood ons een TomTom navigatie aan. Maar tot 4 x toe is Corina terug geweest in het kantoortje om een onderdeel van de TomTom navigatie te ruilen voor een bruikbaar item. Een houder voor het navigatie, paste niet, een nieuwe halen: paste ook niet: nog eens proberen: helaas . Wat een  toestand. Maar na 4 keer teruglopen hadden we eindelijk de juiste combi van display en -houder. 

Vertrekken dan maar richting het hotel. Slechts 4 km rijden dan zouden we er zijn. Maar: wat een drukte, sneeuw, veel,mensen op de been, onoverzichtelijke kruisingen, beperkte snelheden dus oppassen geblazen. Na 45 min rondrijden stonden we voor het hotel. En, geen parkeerplaats. De receptioniste verwees ons naar eenparkeergarage onder een winkelcentrum achter het hotel. Prima, daar de auto geparkeerd, koffers en andere bagage uitgeladen en hop, naar het hotel. Ingecheckt, en toch voor de zekerheid even gevraagd  of de parkeergarage waar wij stonden 24/7 toegankelijk was. Maar helaas, niet dus. Het beste zouden we in de ‘tunnel” parkeren. Een tunnel,op ongeveer 10 min lopen van het hotel, ingericht als parkeer garage. Hehe, eindelijk zijn we er. Het was bijna half 5. Dus eerst maar even op de vakantie proosten met een biertje. Ondertussen was behoorlijk aan het sneeuwen . Gelukkig bleef het nog niet liggen. Maar als de wegen toch bedekt blijven met sneeuw, kunnen we met behoorlijke grip op de weg onze geplande route rijden. Er zitten namelijk spijkerbanden onder de auto. 

We hebben een kamer met uitzicht op het fjord. Ten tijde van dit schrijven zien we vanuit de kamer de Hurtigruten voor een nachtvaart vertrekken. Ook blijken de kansen voor het Noorderlicht redelijk aanwezig. Maar ja, de bewolking. Morgen proberen we , afhankelijk van het weer,  de omgeving van Tromsø een beetje te verkennen.