National Park Mont Tremblant

Vanmorgen 9 oktober zijn we vroeg opgestaan. Eindelijk weer eens goed kunnen slapen, lekker met het raam wagenwijd open, airco uit en nauwelijks overlast van geluiden op straat. We zouden voor het ontbijt nog even naar het meer lopen om daar het dampende water tijdens zonsopgang te zien. We waren er al om 7 uur, maar we waren niet de eersten. Ja, Chinezen waren ons toch weer te vroeg af. Maar er was voldoende plek op de vlonder dus we gingen erbij staan. De mist was ruimschoots aanwezig, en slechts het geluid van een groep Canadese ganzen doorbraken de ochtendstilte. Het was bijna mysterieus, zo mooi. We bleven er ruim een half uur staan, -1 graden C. we gingen terug naar het hotel voor een ontbijtje, en daarna toch nog even terug naar het meer. De mist was voor een groot gedeelte weggetrokken en alle najaarskleuren waren weer volop zichtbaar, rood, geel, oranje, bruin. Na nog meer foto’s zijn we de auto gaan ophalen en zijn we richting National Park Mont Tremblant gereden. Een tocht van ongeveer 3 kwartier. Bij het ticketkantoortje kochten we de toegang voor een dag en zo reden we het park in. We stopten bij diverse meertjes waar nog net wat nevel boven het wateroppervlak  zichtbaar was. Prachtig helder, en bijzonder stil. 
Voor twee watervallen moesten we een stukje lopen, maar dat was goed te doen. Het weer was prima, het te bewandelen pad was droog en niet al te steil. Na twee watervallen wilden we ergens een kop koffie in het park gaan drinken. Maar hoe verder we reden, hoe lastiger en stiller de weg. Uiteindelijk hebben we zeker 20 km in het park onverhard moeten rijden, maar koffie....nergens. Omdat we niet goed wisten of we de goede kant op reden hebben we de hulp van de navigatie ingeroepen. Dat hielp. Uiteindelijk wisten we de uitgang van het park te bereiken en zetten we weer koers richting hotel. Op een gegeven moment moesten we een afslag nemen, en bleek de weg geblokkeerd ivm wegwerkzaamheden. Iemand die bij de afslag stond wist ons te vertellen dat we een omweg moesten maken van ruim een uur. Pff, dat hadden we niet  ingecalculeerd. Wederom wist onze navigatietruus ons de juiste weg te wijzen en waren we rond half 3 terug in het hotel. Even een koffietje en een banaan en dan weer het dorpje in. Er zaten leuke winkeltjes in het dorpje en zowel Corina als ik zijn er goed geslaagd voor wat leuke kleding. We trakteerden onszelf ook weer op een lekker biertje bij La Diable. We maken  best lange dagen zo, vanavond maar weer vroeg naar bed. morgen gaan we naar Saint Alexis des Monts. Een route van 180 km.