Vrijdag 16 september of toch de dertiende?

Onze eerste (in de rij) reisdag, vrijdag de 16e.

De berichten in het nieuws over Schiphol waren al niet veelbelovend, maar vandaag hebben we aan den lijve ondervonden dat het er echt een chaos is. 

Om toch maar zeker te zijn van op tijd er zijn en een groot risico op files, waren we vroeg naar schiphol gegaan. En we waren er ruim 5 uur voor vertrek.

Nadat we de koffers zelf hadden ingecheckt werden we naar een rij geloodst waar we achteraan aan konden sluiten. Eerst overdekt  anderhalf uur buiten in de rij, daarna terug in de vertrekhal waar we alles bij elkaar ook nog eens 2 uur voetje voor voetje moesten lopen om uiteindelijk door de bodyscan en de bagage check te komen. 

Gelukkig hadden we nog even tijd voor een kop koffie en een lunch alvorens naar de gate te gaan. 

Het vliegtuig was op tijd bij de  gate. En het boarden ging eigenlijk ook soepel zij het met enige vertraging. Maar door de enorme lange wachtrij waren sommige medepassagiers meer dan een half uur te laat in het vliegtuig. Toen alle besproken stoelen bezet waren, hadden we logischerwijs kunnen vertrekken, echter was er geen Pusher om het vliegtuig achteruit op gang te helpen. Ook dat duurde nog eens een half uur. Maar een rustige vlucht met een heerlijke zwijmelfilm op de entertainment monitor deed mij de chaos voor een groot deel vergeten. 

Eenmaal op de luchthaven in Kevlavik haalden we onze koffers op en konden we daar weer aansluiten achter in de rij om de gehuurde auto op te halen. 

Ook dat verliep niet echt gesmeerd. De reeds aanwezige beschadigingen aan de auto bleken door de verhuurder op het formulier foutief te zijn ingevuld. Na een grondige inspectie van de auto bleek deze ook nog meer lakschade te hebben dan aangegeven. Dus weer terug naar de balie, alles moeilijk moeilijk, andere auto of toch niet, dan maar een nieuw formulier  met alle butsen en krassen in kaart gebracht. Zo moeilijk was het toch niet.

Op naar de cottage. Nupar cottage in Hveragerdi. Het begon al te schemeren toen wij ons meldden in Hotel Kvika om de sleutel op te halen voor ons huisje. We zouden eerst even de bagage droppen en daarna nog even een snelle hap gaan halen in het dorp. Met een code konden we de sleutel uit een sleutelbox halen en ons zo toegang verlenen tot de cottage. Bij binnenkomst viel het op dat het erbinnen wel erg fris was, maar er hingen drie radiatoren dus we dachten dat dat wel goed zou komen. Dus op naar de foodhal in het dorp. Het was inmiddels half negen lokale tijd, en dus al 2 uur later in Nederland. Best al weer een lange dag achter de rug. Rond half 10 waren we weer terug bij de cottage, een houten huisje, met een Hottub op de veranda, een soort bedstee voor 2 kleine mensjes, want echt ruim was het niet. Maar de temperatuur binnen beviel ons ook nog steeds niet. We draaiden aan de knoppen, probeerden wat schakelaars aan en  uit te doen, zochten naar een thermostaat,  maar niets leek de temperatuur binnen te kunnen verhogen, het was NL maar 8 graden. Het enige voordeel dat ik er inzag was daar we alvast konden wennen aan de gascrisis van komende winter. Ikzelf begon al wel langzaam te koken van binnen, want over de hele dag leek alles al enigszins met de nodige strubbelingen te verlopen. En nu ook dit nog. Een telefoontje naar de receptie leverde een mogelijke oplossing. Een aan het hotel verbonden “klusjesman” zou het probleem even komen fixen. En als het niet zou lukken zouden we moeten verkassen naar 4 km verderop in het hotel. 

En natuurlijk, met geen mogelijkheid kreeg hij de verwarming aan de praat. Dus…alles weer in de auto laden, en op naar het hotel. En als toegift een gratis ontbijt voor het ongemak. Uiteindelijk hebben we nu een riante kamer met een groot bed, én een stapelbed. Of we hier nu voor 2 nachten verblijven is nog niet duidelijk, morgen wordt er een loodgieter ingeschakeld en dan zien we wel. 

Eerst maar eens een douche en lekker slapen.