17 september

17 september, dag om de Gouden Cirkel

Eigenlijk hebben we ongelooflijk geboft met die kapotte verwarming in de houten cottage, want door de gratis “upgrade” hadden we allebei een supergoed bed ipv een “kinderledikant” en een bank. 

De eerste volle dag in IJsland begon met een mooie zonsopgang, die vanuit het hotel heel goed te zien was, maar ik kon het toch niet laten om snel even de kleren aan te trekken en van het mooiste moment van de dag buiten te gaan genieten. De sprookjesachtige ochtendzon boven een landschap met laaghangende mist. En dan de stilte van de natuur. Dat is onbetaalbaar. 

Na het ( bij de upgrade gekregen) ontbijt zijn we de zogenaamde Gouden Cirkel gaan rijden. Als eerste stopten we bij de krater van Kerid, een 55 meter diepe trechtervormige krater die ontstaan is door het instorten van een magmakamer na een uitbarsting van ongeveer 3000 jaar geleden. Het is onderdeel van een kratercomplex. Voor de entree moesten we  per persoon een klein bedrag bedrag betalen dat vanachter een open raam geïnd werd door een “het”. Wij konden namelijk niet goed inschatten of de persoon een man of een vrouw was gezien de gezichtsbeharing en de mooi gestileerde nagels waarmee de pinautomaat aangereikt werd. 

De volgende stop was de  Geysir en de Stokkur. 2 geisers waarvan de één iedere 5 á 6 minuten spuit en de andere om de zes uur. De Stokkur hebben we meerdere keren zien spuiten, de andere niet. Het gebied is wel behoorlijk toeristisch, maar de drukte is niet hinderlijk. 

De Gullfos Waterval (een van de populairste watervallen van IJsland) was ons volgende stopmoment. Een prachtige brede waterval die in 2 trappen naar beneden valt en uitmondt in de Hvita rivier die een kloof vormt van 70 m diep en 2,5 km lang. 

 Wat opvalt is dat de bezienswaardigheden zeer goed bereikbaar zijn en prima onderhouden, bijna hygiënisch schoon zelfs en gefaciliteerd met restaurants en winkeltjes. 

Vanaf de parkeerplaats bij de  Gullfos zagen we in de verte de Langjökull gletsjer schitteren in de zon. Na het bezoek aan de waterval reden we in de richting van de ijsmassa in de hoop hem van dichterbij te kunnen aanschouwen, maar hoe dichterbij we kwamen, hoe meer de gletsjer achter de hoge bergen verscheen. We probeerden nog via een gravelpad  achter een Snowmobile aan te rijden maar die verdween uiteindelijk in de verte.   We keerden de auto maar om, om richting de zuidkust te gaan.

Via Sellfos reden we langs oude lavavelden richting Grindavik. Onderweg waren er diverse plekken vanwaar de verse ( gedoofde) zwarte lava konden waarnemen die de  Fagradalsfjal onlangs had uitgespogen. 

De landschappen onderweg zijn heel divers. Graslanden met talloze IJslandse paarden, met IJslands mos bedekte lavavelden, kale bergen met een verscheidenheid aan grondkleuren. En soms weer gebieden die doen denken aan een maanlandschap. Het houdt je wel alert tijdens het autorijden.

Uiteindelijk aangekomen in Grindavik besloten we hier maar een late lunch c.q. vroeg diner te gebruiken. Via tripadvisor kwamen we terecht bij café/restaurant Bryggjan, aan de haven. De foto’s en de sterrenclassificatie  waren veelbelovend. Eenmaal daar op de kade aangekomen leek het een in onderhoud achterstallig gebouw waaraan moeite gedaan was om het overeind te houden. Op de begane grond was het café, op de derde verdieping het restaurant, dat slechts met een zeer gedateerd trappenhuis bereikbaar was. Toch gingen we de uitdaging aan om hier één van de aanbevolen gerechten uit te proberen. En met succes. De inrichting was verre van gezellig of sfeervol te noemen, echt geen intiem restaurant of zo. Lange tafels waaraan zeker 20-30personen konden zitten en in totaal wel honderd personen denk ik. Maar wij waren op 2 anderen na, de enigste gasten. We bestelden een visstoof en fish en chips, en zoals gelezen in de recensies…het was echt prima en lekker eten. 

De koffie echter…daar maak ik liever geen woorden aan vuil. 

De terugweg naar hotel Kvika verliep rustig.

Vandaag kreeg ik in mijn e-mail bericht van Lake-tours uit Olavsvik waar we morgen heen rijden, dat de geboekte walvistocht wegens te verwachten erg slecht weer niet doorgaat. Jammer maar helaas. Misschien komen er deze vakantie nog andere kansen om walvissen te spotten. We zullen in ieder geval wel in Olavsvik gaan kijken. Misschien dat alles meevalt qua weer, want dat is hier heel veranderlijk van uur tot uur, en misschien is er nog een andere organisatie die wél durft uit te varen. We gaan het zien.