Browns Bay dag 2 -3

Voor mij blijft de ochtend toch steeds het mooiste moment van de dag, waar je ook bent. Ook vandaag weer, om 7:00 uur opgestaan en eerst een tijd op het balkon gezeten om van de rust van de wakker  wordende dag te genieten. Alleen maar over het water kijken, wachten tot er iets beweegt of geluid maakt. Het eerste wat langs kwam vliegen was een vogeltje met een heel schel, snerpend geluid. Het was een kingfisher, of wel een ijsvogel. Hij was te ver weg en het was nog net iets te donker om hem op de foto te krijgen.

Na een poosje maakte een eekhoorntje in de boom naast het balkon zijn aanwezigheid bekend met een hard snerpend geluid . Deze was van dichtbij goed te zien en te volgen tijdens zijn ochtendmaaltijd van dennenappelpitjes.

En wederom, bijna op het zelfde moment, en dezelfde plek als gisterochtend kwam er weer een zeeleeuw voorbij zwemmen. Het is hier echt genieten. Het eiland aan de overkant van het water,  was nog in nevelen gehuld maar ook prachtig om het uit de optrekkende wolken tevoorschijn zien komen.

Na met moeite los te zijn gekomen van al dit moois, zijn we naar, zoals gepland, Elk Falls Provincial park gereden. Slechts 18 km hiervandaan. Een korte wandeling over een goed begaanbaar pad leidde ons naar de waterval en naar de hangbrug die over de grote kloof nabij de waterval gespannen is. 

Corina durfde het aan om  de brug over te gaan, ikzelf was wat terughoudend. Niet echt hoogtevrees maar toch de angst om uit te glijden en door de krokodillen te worden opgegeten? Bullshit natuurlijk, want er zitten helemaal geen krokodillen. Maar hoog was het wel en glad ook.

Helaas begon het toch weer te regenen, toch wilden we de wandeling afmaken en nog even de waterval vanuit een andere hoek bekijken.

(Terwijl ik dit verslag zit te tikken komen er weer zeeleeuwen voorbij zwemmen, en zeehondjes steken nieuwsgierig hun kopje boven water)

Na het park hebben we in the Wallmart nog wat boodschappen gedaan; ik blijf mij verbazen over de ongelooflijke hoeveelheid keuze die er in die Noord-Amerikaanse supermarkten is en over de enorme portiegrootte van de te kopen producten. Niets kan je in het klein of er een beetje van kopen. 

Omdat we in afwachting waren van bedrijfje waar we de wildlife tour voor morgen hadden geboekt, logde ik even in in mijn mailbox. Er stond een bericht van Eagle eye adventures, dat we contact moesten zoeken om de tour van morgen te bevestigen. Na de teleurstellende berichten van gisteren, gloorde er weer een beetje hoop dat de tour toch door zou gaan. We besloten even fysiek onze bevestiging door te geven en begaven ons naar de jachthaven van Campbell River. Het was prachtig weer geworden en als dit ook de voorspelling voor morgen zou zijn, kon het wel eens een geweldige dag worden.

Een aardige mevrouw achter de balie van het kantoor stond ons vriendelijk te woord.

“ we komen onze tour bevestigen” . Op dat moment had ze ook de manager van het 

bedrijf aan de telefoon om de situatie van morgen door te spreken. Maar het klonk niet best. Ze had zojuist besloten om de tour van morgen te cancelen vanwege te slechte windverwachtingen. Het zou tot windkracht 6/7 worden met windstoten tot 8.

Dat zou te  oncomfortabel zijn en misschien wel gevaarlijk. En bovendien is het ook lastig foto’s maken uit een bootje dat constant ligt te wiebelen. Jammer, het is niet anders. Wat we wel zullen gaan doen moeten we nog even met elkaar bespreken, hoewel het echt geen straf is om in dit huis de hele dag vanaf het balkon over het water te staren. Heerlijk.