De eerste reisdag

De eerste reisdag.

Vandaag 24 september was onze eerste reisdag naar Canada. Omdat we verwachtten dat er aardig wat tijd nodig zou zijn om alle documenten te laten checken, waren we al vroeg op de luchthaven. En het klopte. De passage door de douane ging vlotjes, maar de documentcheck voor toelating tot Canada ging niet van een leien dakje. Ik had gisteren al aardig wat tijd besteed om alle verplichte informatie te verzamelen en om de ArriveCAN app in te vullen. Toch bleek bij de controle op Schiphol dat niet alles oké was. De ArriveCAN app was bij mij niet goed gegaan, dus dat moest helemaal opnieuw.  Gelukkig hadden we  nog ruim de tijd alvorens te gaan boarden. 

Uiteindelijk had ik ook een rood vinkje in de App gekregen, hetgeen betekende dat je was “goedgekeurd” en had ik een rood stickertje verdiend op mijn boardingpas.. zonder sticker was het  namelijk een “no go”. 

Vanwege de uitgebreide documenten controle vertrok het vliegtuig uiteindelijk met 45 min vertraging.

De vlucht verliep heel  voorspoedig, zonder al te veel turbulentie. Om 12:46 u plaatselijk tijd landde het toestel.

Wederom was een uitgebreide docucheck noodzakelijk om de Canadese douane te passeren. De bagage cirkelde inmiddels al enige tijd op de carroussel dus daar hoefden we niet meer op te wachten. Op naar de car- rental om de huurauto op te halen. Óók daar konden we aansluiten in de rij. Pfff. Toen we eindelijk aan de beurt waren, begon de de baliemedewerker van Alamo ( het verhuurbedrijf) toch even achter zijn oor te krabbelen en keek mij heel bedenkelijk aan. Hij vroeg mij met hoeveel personen we waren en toen ik zei dat ik met één ander persoon was begon hij te  lachen. Hij loodste mij mee  naar de parking waar alle huurauto’s staan en wees de auto aan die wij via  ons reisbureau in Nederland, gehuurd hadden. Hij vroeg echt met verbazing: willen jullie echt deze auto? Er kunnen acht personen in. Het bleek een Ford expedition, een echte yanktank, een benzine slurper. Hij begreep heel goed dat dat niet de bedoeling was. We mochten nog kiezen, of toch die grote, of een kleinere, maar luxere auto. Omdat we ook navigatie erbij wilden, konden we uiteindelijk een bijna nieuwe, hagelwitte Volvo XC90 meenemen. Mét navigatie nb. Daarna zijn we naar het hotel gereden. Het Westin Wall Centre in Richmond. Eerlijk gezegd lijkt het alsof in we in China zijn beland. Veel Chinezen hier.

Ook het eerste wild is al gespot. Een paar zeehondjes zwemmen in de haven hier dicht bij het hotel. Vanuit het hotelraam zie ik ze in de avondschittering af en toe hun kopje boven water steken. 

Morgen gaan we met de ferrie van Tsawassen naar Swartz Bay, Victoria op Vancouver Island. We zijn nu, terwijl ik dit verslag schrijf bijna 24 uur al wakker. Tijd om te gaan slapen.