Donderdag 1oktober

Donderdag 1 oktober

Ladys in the mist.

Gisteravond na het diner is Corina nog even op onderzoek geweest naar de Wellness verdieping in het hotel. Ze had nog even een poosje in de sauna gezeten. Helemaal alleen. Er zijn ook verschillende wellness baden die uitkijken over de baai in de benedenstad. Maar het is erg mistig boven op de berg dus uitzicht is er niet.

Zo ook vanochtend bij het  ontbijt. We hadden een tafeltje uitgezocht bij het raam, waar vandaan je zo het dal in kunt kijken, en de skilift is pal naast het hotel. Maar ja, dichte mist. Een Zweedse man die een eindje verderop aan een tafeltje zat met zijn zoontje, vroeg aan mij toen ik langs hem liep: “Geniet je een beetje van het uitzicht? “ , niet dus, een en al mist. 

We besloten  na het ontbijt toch de wandelschoenen aan te trekken en er op uit te gaan. Pal naast het hotel is ook een openlucht sportcentrum, waar veel wandelroutes zijn uitgezet, voor in de winter zijn dat langlaufloipes, mountainbike routes en nog veel meer. Voldoende mogelijkheden om lekker te bewegen. Ik had een wandelbroek en een outdoorblouse aan in groen/bruin tinten. Op een gegeven moment zei Corina tegen me, je lijkt net zo’n Canadese parkranger. Je mist enkel nog je pet en je zakdoek rond je nek. Haha. 

We zochten een wandeling van 7,5 km uit, maar het was niet helemaal duidelijk waar het startpunt ervan was. Voor meer balans had ik mijn wandelstokken ook meegenomen en dat was maar goed ook. Het eerste stuk van de route was behoorlijk avontuurlijk vond ik, met glibberige stenen, over boomwortels, door natte modderige plassen, maar met de mist door de bomen en de kleurende bladeren was het een prachtig stukje natuur. Mijn stokken kwamen dus echt goed van pas. Uiteindelijk hebben we de 7,5 km niet volgemaakt, omdat de nummering voor ons niet duidelijk was,  en bleken we de route van 5 km te hebben gelopen. In een koffiehutje dronken we na de wandeling een welverdiende kop koffie en warmechocolademelk.

Na de wandeling zijn we met de auto naar het eilandje Alnön gereden. Een eiland, dat via een brugverbinding vanuit Sundsvall bereikbaar is. Op tripadvisor hadden we gelezen dat er bij een haventje een goed restaurantje zou zitten, en het was de bedoeling om daar uiteindelijk een lekker stuk vis te gaan eten. Na wat stops bij kleine andere plaatsjes voor wat foto’s kwamen we uiteindelijk bij Vindhem, waar het restaurant zou zijn. Maar helaas, het was al gesloten tot het volgende seizoen van 2021. Mm, jammer. Dan maar even zoeken in Sundsvall zelf voor een restaurant met echte Zweedse gerechten. We vonden restaurant Opus. Gemakkelijk aan te rijden midden in de stad. We hadden wat moeite met het lezen van de tekst op de parkeermeter. Het was een niet alledaags systeem om je parkeerkosten te betalen, maar met een beetje hulp van wat aardige Zweden lukte het ons dan toch om de verplichte kosten te betalen. In het restaurant werden we door een alleraardigst meisje te woord gestaan, die zich bijna schuldig voelde dat ze geen Engelse menukaarten had. We wilden graag een echt Zweeds gerecht bestellen, dus wees ze diverse mogelijkheden aan. Met haar mobieltje probeerde ze ons uit te leggen wat de Engelse benamingen voor de gerechten waren. We kozen beiden voor een gegrilde rendierfilet met  gegrilde pastinaak en puree van aardappel. Het was echt heerlijk. Hierna vroeg ik of ze ook een Zweedse likeur had van cloudberries, de geelgekleurde op frambozen lijkende  vruchten. Ze ging het aan de barman vragen. Er werd veel moeite gedaan om aan onze vraag te voldoen, en er werd zelf op internet gezocht wat de samenstelling was van een fles drank die ze ergens uit het drankrek haalde. Er werd zelf gebeld met de baas omdat ze ook niet precies wist wat de prijs van het glaasje “ distillaat” was.  BVR HJT . Want dat bleek het uiteindelijk te zijn. Er zat namelijk 43% alcohol in en het leek een beetje op whiskey. Ook wij zelf gingen direct op speurtocht op internet naar de samenstelling van het drankje, en het bleek een drankje te zijn dat vaak na de jacht gedronken wordt.  Een van de bestanddelen is: “Bevergeil”.  ( schwedischer jagdschnaps mit Bibergeil) Tsja, hoe dat puur smaakt weet ik echt niet, maar cloudberries zaten er volgens mij niet in. ( bij de foto’s staat een afbeelding van het etiket). Het was wel lekker. Je werd er lekker warm van. Natuurlijk vroegen we de barman waar dat te koop was. In de Systembolaget, een drankwinkel een paar straten verderop. Dus ja, we wilden graag een fles om mee naar huis te nemen. Maar in die winkel was het niet verkrijgbaar, echter konden we het wel bestellen en in een ander filiaal in een plaats die we nog zouden bezoeken, ophalen. De verkoper in de slijterij deed voor ons in ieder geval alle moeite om door een andere zaak een paar flessen te laten bestellen, maar de onzekerheid of de bestelling op tijd geleverd zou worden, deed ons besluiten om zelf maar op onderzoek te gaan elders. Wordt vervolgd.