Donderdag 15 oktober

Donderdag 15 oktober

Onze laatste volle dag in Zweden. We hebben rustig aan gedaan vandaag, de rit naar Uppsala zou niet zo lang zijn, slechts 1,5 uur. We vertrokken na een uitstekend ontbijt uit Marholmen vandaan en kozen voor een iets langere binnendoor route naar Uppsala. En we waren nog binnen 2 uur op de plaats van bestemming. We zijn direct naar het hotel gegaan, Elite Academia, om te vragen of we misschien de auto al ergens konden parkeren. Het was nog beter, we konden al inchecken en het was pas 11 uur. Helemaal super dus.

We checkten in,parkeerden de auto in de garage en stalden de koffers op de kamer. Nog de hele dag de tijd om in Uppsala op verkenning te gaan. Aan de receptioniste van het hotel  vroegen we de weg naar het museum voor Medical historie. Zij gaf ons de nummers van buslijnen door, maar we vonden dat we met het mooie weer gemakkelijk de afstand van 3,5 km konden lopen. Dus dat deden we ook. We begonnen natuurlijk met een kop cappucino in een heuse konditorei. Je kunt merken dat Uppsala een grotere ( universiteits) stad is. Veel jonge mensen op de fiets, veel uitgaansgelegenheden en heel veel openbaar vervoer. 

We startten onze wandeling naar het museum. Een vrij rustig pad langs voornamelijk sportvelden en af een toe een gigantisch schoolgebouw. Het was aan het  einde wel even zoeken, want we kwamen uiteindelijk bij het psychiatrisch ziekenhuis terecht. Na nog eens goed gekeken te hebben en zoekend naar bordjes zagen we dan toch het museum aangekondigd. Het was een prachtig gebouw, het voormalig psychiatrisch ziekenhuis met een grote tuin erom heen.

We gingen naar binnen, en een wat zonderling figuur, misschien wel een experiment, stond ons te woord. Het kostte hem even wat omschakeling om ons  in het Engels te woord te staan, maar de boodschap dat de entree gratis was, kwam duidelijk over. Hij overhandigde ons nog een Engelse beschrijving van de diverse zalen in het gebouw. 

Op de begane grond was er een wat uitgebreidere verzameling oude beademingsmachines uitgestald, wel een beetje mijn ding, en daarom heen veel vitrinekasten met oud en modern instrumentarium. Ik draai pas een paar jaar mee in deze wereld, dus ik keek mijn ogen uit 🤓. Nee hoor, er was heel veel herkenbaar. Maar wat de meeste indruk maakte was de houten extensietafel met zelfs houten klompen/ schoenen. Ook de gigantisch grote beademingsmachine van Engström met afmetingen die je je nauwelijks nog voor kunt stellen. Van  veel verschillende specialismen waren er oude instrumenten uitgestald. 

In andere ruimtes waren uitstallingen over klinische chemie, apotheek en röntgen. 

Ook een ECG apparaat uit 1900, onvoorstelbaar hoe groot dat was en nauwelijks voor te stellen hoe een cardiogram gemaakt werd en hoe dat er dan uiteindelijk uitzag. Superleuk om dit allemaal eens te zien. 

De bovenverdieping was voornamelijk gewijd aan de psychiatrische afdelingen van toen. Met bezigheidstheapeutische voorwerpen waaronder weefgetouwen. Fantastisch. 

Via dezelfde weg liepen we weer terug naar het centrum van Uppsala. Op een gegeven moment liepen we lang een bushalte en hoorden we een gigantisch knal/ dreun. Een stadsbus was door een achteruitrijdende vrachtwagen in zijn rechter voorkant geraakt en bijna zijn hele voorruit lag was aan diggelen. Wij hadden er verder weinig last van dat dit gebeurde, maar het was wel even schrikken van de dreun. Na nog een paar winkeltjes streken we met bijna 13 km in de benen neer in de Pub naast het hotel, The Bishops Arms. De laatste avond van onze 3 weekse vakantie zit er bijna op. Na het publiceren van dit verhaal doen we nog een laatste afzakkertje in de Skybar van het hotel, en gaan we de koffers nog even herindelen voor de terugreis van morgen. 

Helaas, het zit er bijna weer op.