Cowichan en omgeving.

A Farm Table Inn

Niet de haantjes maar voorbijrazende auto’s op de weg die achter de Farm ligt, waren de oorzaak van het vroege ontwaken vandaag. Na een veel te  uitgebreid ontbijt ( fruit, gebakken eieren, bacon, sausages, gebakken aardappels, toast en jam) konden we er voor de hele dag wel weer tegen. Op een half uurtje rijden van ons logeeradres ligt het plaatsje Chemainus. Dat was ons eerste doel voor vandaag. De wereldberoemde muurschilderingen bekijken. De voorstellingen op muren zijn ooit een initiatief geweest om het plaatsje van een economische ondergang te redden doordat  het een kunst gedreven toerisme stroom op gang zou brengen. En dat is gelukt. Het plaatsje ziet er welvarend uit, met leuke aantrekkelijke huisjes, veel restaurantjes en art-galleries. En vandaag ook met 2 bald eagles in de boom.

Omdat het mooi weer was en helder zicht wilden we nog ergens over het water kunnen kijken. Op de navigatie in de auto zochten we naar een POI ( point of interest)  in de buurt, maar dan met name een provinciaal park. We stuitten uiteindelijk op Morden Colliery Historic Park. Een bijna in elkaar stortend betonnen geraamte van een oude mijn. Geen zeezicht. Veel bijzonders was het eigenlijk niet en we besloten in de buurt van de B&B waar we logeren de POI’s maar op te zoeken. Om te beginnen Marie Canyon, een diepe kloof met watervallen en stroomversnellingen. Op het moment dat wij onze foto’s er maakten kwam er een viertal kayakkers voorbij die zich moeizaam een weg baanden in de snelstromende kolkende Cowichan River.

Ook een paar vissers stonden tot hun liezen in het water te Flyfishen (?)

Daarna nog even de 66 Mile trestle bekeken, een houten brug ( met een stalen onderstel) over de Cowichan rivier. 

Daarna zijn we toch maar weer terug naar de B&B gegaan, om in onze kamer een kop koffie te zetten. Het weer begon ook te veranderen, de bewolking nam toe en eenmaal terug in onze kamer begon het te hagelen. Ineens een witte wereld. Hopelijk is de hagel niet een voorbode van veel meer witte neerslag, want daar zit ik persoonlijk nog niet op te wachten. En omdat de koffie toch niet zo lekker smaakte, ging Corina bij de gastvrouw toch maar een flesje wijn halen. Gezellig, een Merlot  uit de Okanagan. Vanavond eten we weer in het restaurant van de B&B. Het keuzemenu  is het zelfde als gisteren, met keuze uit 3 vóór-, hoofd-en nagerechten. Vanavond ga ik denk ik voor de de Malple glazed ham. 

Morgen gaan we naar onze voorlaatste bestemming, Port Renfrew. Voor drie nachten verblijven we in West Coast Trail Lodge. Hopelijk herstelt het weer zich nog even om toch nog wat highlights van westkust te kunnen bekijken. 
 

Nog een aanvulling:

We liggen hier dubbel van het lachen omdat we net tegenover elkaar ons beklag over deze accommodatie hebben gedaan terwijl ik het gordijn voor de 4e keer dicht doe en ook voor de vierde keer de gordijnroede naar beneden valt. Pfff. 😂😂