Bar en boos.

 Op zo’n dag als vandaag kun je eigenlijk niets anders doen dan je aanpassen aan de omstandigheden. Gisteren hadden we al begrepen dat de weersomstandigheden niet zo uitnodigend zouden zijn voor een activiteit op het water of in het bos. Toen wij gisteren in Elk Falls Provincial park liepen zagen we al waarschuwingsborden voor overvloedig veel water in de waterval  en dat het gevaarlijk zou kunnen zijn om er heen te gaan. De harde wind van vandaag zou ook een levensbedreiging kunnen worden in het bos met al die oeroude bomen met hun broze takken. Vannacht begon de ellende al met regenbuien en weer vallende dennenappels op het dak door de harde wind. Ik moet dan ook mijn woorden die ik gisteren  schreef over de morgenstond, voor vandaag bijstellen. Vanochtend was guur en onaangenaam.

We snappen nu maar al te goed de afgelasting van de wildlife tour voor vandaag. Regen, regen en nog eens regen. En daarbij veel wind en windstoten. Het zicht over het water was ook erg matig. Zo’n tour zou mij alleen maar doodsangsten opgeleverd hebben. 

We hebben ons dus maar rustig gehouden en lekker in stijl van de cabin gerelaxed, bij de haard onder een plaid, luisterend naar de regen op dak en kijkend over de grijze grauwe baai. 

Maar het is ook even droog geweest, slechts een uurtje. Dat uur hebben we toch even benut om de benen te strekken en naar de de haven te wandelen, om te kijken of Sally ( zo hebben we haar genoemd) de seal er nog zat. Ook die was blijkbaar elders aan het schuilen voor het slechte weer.

De voorspellingen voor komende nacht zijn ook niet best. Hopelijk kunnen we toch een beetje de slaap vatten om morgen uitgerust aan de volgende etappe van 200 km naar Port Hardy te beginnen. Daar verblijven we 1 nacht in een Cabin. Vrijdag gaan van daaruit naar Coal Harbour, vanwaar we met een bootje doorreizen naar Quatsino Lodge in Quatsino Sound. Geen idee water daar zullen gaan doen.