Woensdag 21 september Isafjordur en omgeving

21 september 2022 - Ísafjörður, IJsland

21 september

Het Noorderlicht is echt wel aanwezig hier in IJsland, maar wij zien het maar steeds niet. De bewolking gunt ons geen glimp van het magische hemellicht.

Gisteravond zou de zichtkans groot zijn, en tot middernacht hebben we met enige regelmaat geprobeerd  door de wolken heen te kijken, maar helaas.

Vanmorgen na het ontbijt zijn we op advies van de man in de touristoffice op pad gegaan naar Bolungarvik. Daar zou een klein  maritiem museumpje zijn van plaggenhutten in Ósvör waar vroeger roeibootvissers werkten en woonden. Het museum toont hutten waar vis gedroogd en gezouten werden.

Een paar meter verderop aan de weg is goed te zien hoe  het berglandschap erodeert onder invloed van de zee. Afbrokkelende kliffen waar enkel toegang toe is op eigen risico, omdat het er ook regelmatig stenen regent.

In het plaatsje Bulongarvik, was eigenlijk  niet zoveel te doen. Voor een sanitaire stop werden we door een dame uit een plaatselijke supermarkt verwezen naar een dichtbij gelegen zwembad.

Waar wij ook op geattendeerd waren bij het informatie centrum was een plateau, 6 km verderop, met een soort Skywalk. Via een gravelpad kwamen we bij de afslag om heuvel op te gaan, maar eenmaal in een 18% hellingsgraad, vond ik het niet zo leuk meer. Mogelijkheid om te keren was er niet. Doorrijden met de nodige voorzichtigheid was de enigste optie. Maar het was potdicht van de mist, het gravelpad was spekglad dus echt happy voelde ik mij niet. 2 haarspeldbochten verder kwamen we dan eindelijk op het uitzichtpunt. En je raadt het al, niets te zien, geen hand voor ogen. Slechts een geel bord met een “ valwaarschuwing en windvlag” lichtte op door de dichte mist.

Het zou zonder alle bewolking zonder twijfel geweldig geweest zijn, maar ik zou mij pas weer rustig voelen als we ongeschonden weer afgedaald zouden zijn. Dus niet denken maar doen en terug de afdaling in. Pfff.

In de buurt van Isafjordur was ook nog een wat grotere waterval die de moeite waard was om even te gaan bekijken. Tja, als je al een paar grote watervallen gezien hebt dan was deze eigenlijk maar een klein straaltje. 

Terug bij het hotel hebben we bij een bakkertje in de buurt de tot nu toe lekkerste koffie van IJsland gedronken. Ze serveren hier veel filterhouder die dan al uren staat te pruttelen of overgegoten is in een thermoskan en daar wordt de smaak niet beter van. Maar dit was een toppertje.

Na de middag maakten we een wandeling langs de vissershaven waar alle schepen al weer gelost waren en de lege bakken klaar stonden voor de volgende vangst.

Het openluchtmuseum museum waar we gisteren ook al waren, maar toen deels gesloten was, wilden we toch nog graag even van binnen zien. Het was eigenlijk al weer gesloten maar speciaal voor ons 😇 ging de deur van slot en mochten we tegen betaling toch nog alle oude gebruiken uit de tijd van omstreeks 1920 bekijken.

Er werd een o.a. Een oud filmpje gedraaid over het pekelen en drogen van de gevangen vis. En ook het nut van het gebruik van pruimtabak. De vissers die met roeiboten het water op gingen,  gebruikten n.l. de pruimtabak o.a. om te voorkomen dat hun kaakspieren verstijfden van de kou. Het bijzondere van al de gebouwen die onderdeel uitmaken van het museum is dat ze allemaal gebouwd zijn 1782-1786. Het zijn de oudste authentieke huizen die er in IJsland te vinden zijn en nog steeds op dezelfde oorspronkelijke locatie staan.

In de buurt van het museum was ook de plaatselijke bierbrouwerij Dokkan, één van de 25 in IJsland. We deden er een proeverij van 4 verschillende bieren. Erg leuk en prima bier.

Als afsluiting was er een avondmaal gepland in het Tjöruhúsid, daar waar we gisteren de lunch gebruikten. Een uniek restaurant, op een unieke locatie in een uniek gebouw. 

Het concept blijkt zowel voor lunch als diner hetzelfde te zijn. (Heerlijke) Vissoep en daarna een buffet met veel vis, groenten en diverse bereidingen van aardappelen en rijst. Was weer prima.

Voor morgen staat er weer een stevige rit op het programma. Ongeveer 225 km langs  diverse fjorden naar Holmavik. Hoop op goede wegen in ieder geval.

Foto’s