Woensdag 14 oktober

Woensdag 14 oktober

Ondanks mijn lichte vorm van hoogtevrees heb ik toch heerlijk geslapen in het hoge bed. Beter dan in  de “hangmat” in de vorige B&B. 

We hadden voor vandaag een kleine scenic route bedacht over de met bruggen verbonden eilandjes, richting Furusund, ooit de woonplaats van Astrid Lindgren, de bedenkster van Pippi Langkous. Een plaatsje waarvandaan je met een ferry nog naar een ander eiland kan varen. Dit gebied is ook uitstekend gesitueerd om daar vandaan verder te reizen naar Finland of Estland. We zien onderweg veel aanduidingen voor overtochten naar die landen. 

Eenmaal aangekomen in Furusund was er nauwelijks iets te beleven, maar de autorit was prachtig. De bruggen waarover je rijdt,  bieden een prachtig uitzicht over de eilandjes die alleen over water  bereikt kunnen worden. 

Een volgend plan hadden we eigenlijk niet, dus raadpleegden we googlemaps voor wat mooie natuurparken om nog een stukje te wandelen. In Åkersberga vonden we een National Park wat niet al te groot was. In een klein uurtje reden we erheen.

Op het informatiebord van het park was slechts één route aangeduid, dus die zouden we dan maar doen. Wat voor mij een belangrijk item was om deze route te lopen, was dat het ook voor rolstoelen toegankelijk was. Ik vond dat ik de afgelopen weken al genoeg uitdaging had gehad, op de evenwichtsbalken en het pad over de gletsjerkeien. Dus voor míj́n  gemak een prima wandeling. En het ging ook van een leien dakje. Alles leek goed begaanbaar, tot we voorbij het open veld waren gelopen waar normaal gesproken schapen en hekrunderen lopen. Het pad werd iets minder egaal, zeg maar onregelmatig in hoogte en breedte. Nou heb ik al wel door dat de Zweden op veel zaken de lat erg hoog hebben liggen, maar dat ze zelfs een met rolstoelen begaanbaar pad vol leggen met hindernissen, dat leek mij toch iets te veel van het goede. Maar ik liet me niet kennen. Tot we op een punt kwamen waar we het, in de hoogte gestegen,  pad weer moesten afdalen. Ik kreeg weer een dejavu van onze wandeling vanuit Luleå, waar we moesten kiezen tussen ons postduiveninstinct of abseilen. Uiteindelijk ben ik er bij gaan zitten en heb ik mij zo op mijn billen van de keien naar beneden laten glijden. Niet heel erg charmant, maar mijn angst om hier nog een blessure op te lopen door onvoorzichtigheid was te groot. Ja hoor, zelfs zonder kleerscheuren bereikte ik het laagste punt. Maar toen was wederom niet helemaal duidelijk hoe het pad verder verliep. Corina heeft dan toch  wat betere adelaarsogen dan ik, en zij zag hogerop een boom met een markeerpunt. Toen moest er dus weer geklommen worden, en omdat ik ook hier niet helemaal zeker was, ben ik maar op handen en knieën naar hogerop gekropen. Toen bleek dat we weer op bijna hetzelfde punt stonden in de wandeling waar ik op mijn bips naar beneden ging. Ik had  mijzelf  dus een hoop gezucht en geklauter kunnen besparen. Ik hoop van harte dat diegenen die mijn verhaal lezen dit niet te gedetailleerd proberen te visualiseren. 

Het zag er allerminst fraai uit.

We liepen het pad vanaf dat punt weer via dezelfde route terug. 

Na de wandeling zijn we verder gereden richting het centrum van Norrtälje. 

Het is een alleraardigst klein centrum met voornamelijk houten huisjes, kleinere straatjes en er stroomt een klein riviertje doorheen. 

Daarna wilden toch eigenlijk nog even kijken of de Norrtälje Brenneri, ( de plaatselijk destilleerderij) konden bezoeken. Volgens de info op internet zou deze open zijn. Dus dan maar op goed geluk er even langs rijden. Ook dat was weer een prachtige route, door frisgroene  weilanden, prachtige vergezichten en de opvallende rode Zweedse huizen. Maar helaas, de brouwerij was toch gesloten. 

We zijn nu weer terug in het hotel, lekker even bij de haard koffie gedronken.

Zoals gezegd hebben we weer in het hotel-restaurant gegeten en het was wederom een heerlijk menu. Iets eenvoudiger dan gisteren maar zeker niet minder smakelijk. 

We reizen morgen naar onze laatste overnachtingsplaats, Uppsala. Als het lukt gaan we daar het Museum of medical historie ( of beter gezegd hysterie) bezoeken. Een museum waar de geschiedenis van voornamelijk de psychische ziekten en therapieën te zien is. Al vast weer een voorbereiding op wat we volgende week weer gaan aantreffen als we weer in het “gesticht” aan de slag moeten. 

We maken er een leuke laatste dag van en overnachten daarna in het Elite academie hotel in Uppsala.