Vrijdag 23 september.

23 september 

Deze vakantie heb ik toch weer geleerd dat je niet direct conclusies moet trekken uit wat je op het eerste moment ziet. Bij aankomst in het hotel Laugarholl dachten zowel Corina als ik in een behoorlijk  gedateerd pension te zijn gekomen, het was allemaal niet supermodern, maar wel bijzonder  comfortabel en superschoon.

De manager en tevens de kok was er al van uit gegaan dat we het diner er zouden gebruiken dus schoven we om 19.00 uur aan in de eetzaal. 

Een driegangenmenu diner bestaande uit een soort bonensoep en zelfgebakken brood met IJslandse boter van koemelk ( zelden zulke lekkere echte boter geproefd) diverse gerechten in de 2e gang zoals een visschotel , pasta met bolognese saus van lamsgehakt, aardappel gratin en nog diverse groenten en salades. 

Als dessert waren er IJslandse blauwe bessen, geplukt door de kok zelf, die gecombineerd met IJslandse rabarber tot een soort crumble gemaakt waren

Een volwaardige maaltijd met bijzonder veel smaak. 

We raakten aan de praat met de  Portugese kok die al anderhalf jaar in het hotel werkt. De gerechten die hij bereidt voor de gasten zijn vaak een combinatie van IJslandse traditie gemengd met andere Europese smaken. Hij sprak vol passie over zijn werk, vooral het kok zijn in IJsland omdat IJslanders  hoge eisen stellen aan voeding en veelal lokale produkten gebruiken.

Rond 23 uur was het dan tijd voor magie. Nog steeds waren de kansen op de Aurora groot. De bewolking was al weggetoverd en al starende naar de hemel, verschenen steeds meer heldere sterren en even later een bewegende  witgrijze nevel. Met onze mobiele telefoons in de nachtstand probeerden we wat uit. En warempel, de weergave van de opname was groen. Dus toch….. Zo’n anderhalf uur bleven we proberen de beste foto te schieten, ook met mijn grote camera op statief. Maar wat een gedoe zeg, in het aarde donker  met ongelijke ondergrond, remote ontspanner die het niet deed, en het werd kouder en kouder. Uiteindelijk toch alles maar uit de hand genomen, en de resultaten zijn niet perfect maar ik ben er tevreden over.

Vandaag hebben we de Westfjorden verlaten. Het is echt een prachtige streek van IJsland, met geweldige vergezichten, mooie fjorden maar zoals gemerkt de slechtste en gevaarlijkste wegen van IJsland. We zijn nu aangekomen in Blonduos.

Onderweg hebben we toch wel een aantal leuke onderbrekingen gehad die eigenlijk niet gepland waren maar wel de moeite waard. 

Op een gegeven moment moesten we hard in de remmen toen plotseling een kudde van honderden schapen, opgedreven door honden en quads ven de boer, de weg overstak naar een andere weide. Erg leuk om te zien.

We  hadden voldoende tijd om een afslag te nemen en het schiereiland Vatnsnes rond te rijden, ook wel The Seal Circle genoemd. In Hvammstangi maakten we een stop en bezochten er het seal museum, niet heel bijzonder maar middels de entreekosten hadden we een bijdrage geleverd aan sealresearch. Na een uitgebreid lunchbuffet, in een restaurant achter het museum , reden we door naar diverse interessante punten rondom het schiereiland. Onder andere een grote stervormige schapen stal op een unieke locatie aan het water, een grote monoliet of zeerots die met veel fantasie lijkt op een neushoorn, of dinosaurus. Ik kon het er niet van maken, maar ik was dan ook onder de indruk van het zien van een groep walvissen vanaf de kant. In de verte zag ik wat ingewoon gespetter in het water en met een uitgezoomde lens kon ik zien dat het ongeveer 3 of 4 grienden waren. Met een beetje geluk maakte ik er een paar foto’s van. Op een zandplaat in de verte lagen wel een 40 tal zeehonden. En het was prachtig helder weer dus alles was goed te zien.

Nu zijn we aangekomen in het appartement in Blonduos. Het is ruim maar toen we er binnenkwamen  hadden we allebei het gevoel in een bordeel te zijn beland. De inrichting is zo ontzettend gedateerd en vreselijk om aan te zien. Paarse eethoek, oranje vloerbedekking en een wit kunstlederen bedombouw, en een erkertje van waar uit je de klanten kan lokken😂😂, maar de erker kijkt uit op het kerkhof dus dooie boel hier..pfff en dan ook nog paarse gordijnen. Alleen de rode lampjes ontbreken. Maar het is maar voor 1 nacht. 

Morgen rijden we naar Myvatn, voor 3 nachten.