Naar Victoria B.C.

14 oktober 2021 - Victoria, Canada

Naar Victoria

Nu we eenmaal besloten hadden om toch niet een derde  nacht  in Port Renfrew te blijven, zijn we na een simpele boterham die we gisteren in Sooke hadden gekocht, vertrokken uit West Coast Trail Lodge. Zoals eerder gezegd, meer motel dan hotel. Goed om te overnachten maar meer ook niet. Misschien dat het hoogseizoen er meer vertier te bieden heeft. De gehorigheid trok door het hele pand, en soms  leek het alsof er in de kamer boven ons  een kudde olifanten verbleef. Nee Port Renfrew is leuk voor een dag, maar mist nog veel moderne aspecten en faciliteiten.

Het was behoorlijk mistig bij vertrek, maar al snel deed de zon z’n uiterste best om  door de nevel heen te schijnen. Ook nu weer had dat toch een negatief bijeffect, want door de donker beboste stukken scheen de zon op een heftig reflecterend wegdek waardoor de bochtige weg af en toe moeilijk te volgen was. Ook mijn zonnebril kon de heftige schittering niet wegfilteren. (Slechte zonnebril!) Met aangepaste snelheid volgde ik de weg langs het Juan de Fuca Provincial Park. Maar het was hoe dan ook een prachtige ochtend, mysterieus op sommige plekken door de optrekkende nevel.

We stopten bij Jordan River Beach nog even om van het mooie uitzicht te genieten en de 10 tallen surfers gade te slaan die in de branding zich probeerden staande te houden. De koffiestop was in Sooke, bij Serious Coffee. En inderdaad, daar nemen ze de koffie echt serieus. Waar je bij sommige zaken een kop koffie krijgt ingeschonken uit een kan die al de hele dag op een pitje staat te pruttelen, heeft deze koffiezaak en heus Italiaanse koffiemachine.

De rit naar Victoria verliep verder voorspoedig, maar wel met toenemende verkeersdrukte. Toch was de route naar het hotel very easy. Een rechte weg en 400 meter voor het hotel de afslag naar de juiste straat. En dan sta je ineens midden in Victoria achter het het parlementsgebouw vlakbij de haven. Én gratis parkeren. We konden ondanks onze te vroege aankomst direct inchecken en de koffer op de kamer brengen. Alle tijd dus nog om nog wat te shoppen, rond te hangen en een drankje te doen in de stad. Onze favoriete shops werden natuurlijk bezocht: Lazy One, Roots en Little Blue shop. Of er nog ruimte is in de koffers zal moeten blijken. Beetje proppen, zoals andere jaren en fingers crossed op de luchthaven als de koffers gewogen worden.

Na de shops vonden we in de Ierse pub en tafeltje voor een hapje en een drankje. Uiteraard met een lokaal biertje en een Iers gerecht. Het werd een Irish Stew voor mij en een Sheperds Pie voor Corina. Weer voldoende bodem om de rest van de dag, het was pas 15.00 uur, door te komen. 

Na een wandelingetje langs de haven vonden we het eigenlijk wel een superidee om Vancouver Island in stijl af te sluiten. Canada heeft in veel verschillende plaatsen een Fairmont Hotel, een keten van zeer luxe hotels en resorts in heel NoordAmerika. In Victoria is dat het Fairmont Empress, dat triomfantelijk aan de kop van de havenkade prijkt. Een drankje in het Empress als niet gast van het hotel, zou een leuke afsluiter zijn. Ze legden nog net de rode loper niet voor ons uit, zo welkom waren we om binnen te komen. Ik dacht nog, wij zien er in ons burgerkloffie misschien wel te sjofeltjes uit om hier binnen gelaten te worden, maar niets bleek minder waar.

Met een vriendelijk gebaar werden we naar de lounge verwezen. Door een statige gang met prachtige kristallen luchters kwamen we bij de bar. Een statige ruimte met een mooi,  van houten ornamenten, plafond. Luxe lounge hoekjes uitkijkend over de haven. Dan krijg je echt het “ vorstinnengevoel”. (Nee hoor, ik voelde me een beetje opgelaten zelfs). Als je dan eenmaal in zo’n statig hotel bent is een bezoek aan het toilet natuurlijk onderdeel van de “excursie”. Maar…..anticlimax. Te simpel voor woorden. 

Op weg terug naar ons eigen hotel liepen we langs het parlementsgebouw, waar de trappen van het bordes vol lagen met kinderspeelgoed, oranje kinder  t-shirts en op ieder truitje een houten kruisje. Dit was naar aanleiding van Orange shirt day en de beweging: Every Child matters. Heel indrukwekkend om te zien. Waarschijnlijk ook ter herdenking van de recentelijk gevonden duizenden kinderlijkjes bij de Rooms Katholieke internaten voor inheemse  kinderen in Canada.

Tijdens onze reis door Vancouver Island waren ons de oranje shirts, en jurkjes in bomen en struiken langs de weg al opgevallen. 

(Elk jaar op 30 september dragen mensen in heel Canada oranje en nemen ze deel aan Orange Shirt Day-evenementen om de geschiedenis en erfenissen van het residentiële schoolsysteem in Canada te erkennen en te vergroten. Daarom heeft 

de Canadese regering 30 september uitgeroepen tot Nationale Dag voor Waarheid en Verzoening, te beginnen in 2021)

We zijn nu weer terug in ons hotel The Embassy Inn. Voor nog  een kopje thee in de kamer.

Morgen gaan we terug naar het vaste land. Met de ferrie vanuit Swartz Bay terug naar Tsawassen, Vancouver. We hebben dan nog één nacht in Vancouver. Vrijdag 15 oktober vliegen we terug met een nachtvlucht naar Amsterdam. 

Het is niet te geloven maar we zitten met de balkondeur open in de hotelkamer en af en toe komt er een paardenkoets voorbij. Gezellig geluid hoor. Beter dan die kudde olifanten boven ons van gisterenavond in Port Renfrew😂

Foto’s