Ucluelet

9 oktober 2021 - Ucluelet, Canada

A Snug Harbour inn.

Voor mij was het een mindere nacht. De kamer waar we verblijven is echt wel prima, maar volgens mij kun je nog beter op een spijkerbed slapen dan op het bed hier in de B&B. Het leek wel beton zo hard. Ik kon dan ook maar moeilijk in slaap komen, en als ik dan bijna in slaap viel begon de koelkast die naast mijn bed staat ineens te ronken. 

Kortom weinig slaap maar toch even zo vrolijk weer uit bed. Want als  je hier bent en het is mooi weer moet je naar buiten.

We hadden met Nancy afgesproken dat ze tussen 8 uur en half 9  het ontbijt zou komen brengen. We  hadden zelf al een french koffie gezet, met gemalen koffie van lokale koffiebranderij. Goed te doen. En even na half negen stond Nancy voor de deur met twee houten kisten waarin het ontbijt werd geserveerd. Heel origineel. Wat er in zat? Een egg benedict, ( = Engelse muffin,ham, gepocheerd ei en saus Hollandaise)

Een glas vers geperst sap van aardbeien en sinaasappel en een zoete koek met icing. Was een stevig ontbijt. Maar we hadden dan ook best goede plannen om dit ontbijt verantwoord te kunnen gebruiken. 

Na een regenachtige nacht was de ochtend toch droog maar bewolkt. Het plan was om naar Tofino te rijden en vanuit daar in etappes terug naar Ucluelet. 

Tofino is echt een surfers paradijs. Overal waar je kijkt zie publiek met surfplanken lopen, in de hoofdstraat zijn er tal van surfscholen waar je je kunt aanmelden voor een cursus. Tofino doet mondainer aan dan Ucluelet. We wilden graag ook wat lokale kunst bekijken, want hoe Canadees het ook is, de houtsnijwerken die hier in sommige Galleries te koop zijn, zijn echt superieur van kwaliteit en uniek in onderwerp. We bezochten een gallery van een lokale kunstenaar die gespecialiseerd is in schilderijen en zeefdrukken. Niet alles is even mooi maar wel uniek in ontwerp. Ik kon het toch niet laten een reproductie te kopen, in het klein zodat het in mijn koffer past, van een zeefdruk van aan het wateroppervlak zwemmende orca’s.

(Terwijl ik dit stukje schrijf, zitten we bij de haard in het hoofdgebouw waar ook andere gastenkamers zijn. Het is nogal gehorig, en waarschijnlijk hebben een paar gasten een heel gezellige avond hier. Ik ben blij dat wij in een apart gebouw overnachten. Wat een herrie zeg!)

Na nog eventjes hebben rondgelopen in Tofino, zijn we via een paar stranden, waaronder Chesterman Beach, Longbeach en compressor Beach. Allemaal aan dezelfde oceaan, maar alledrie verschillend. Bij het eerste strand werd veel aan wave surfing gedaan. Comberbeach is bereikbaar via een bos en minder populair onder toeristen. Er waren daar niet zoveel mensen op het strand, maar er lag opvallend veel “driftwood”.

Na de stranden zijn we terechtgekomen bij de Rainforest trail. Een wandeling over een boardwalk, spekglad natuurlijk. Het is best leuk om er doorheen te lopen, maar ik heb inmiddels wel door dat de Canadezen al snel een bos of natuurgebied tot bezienswaardigheid omdopen, terwijl het eigenlijk niets bijzonders is. Of misschien ben ik er te nuchter voor. Enfin, we hebben onze interesse getoond, een bijdrage geleverd aan het onderhoud van de nationale parken middels een parkpas, en een paar aardige foto’s gemaakt.

Het was inmiddels al rond 4 uur toen we terug bij onze kamer kwamen. We maakten nog snel even een kopje koffie voor onszelf. 

Ucluelet heeft ook een locale bierbrouwerij met een eigen restaurantje. Voor het middag/ avondeten besloten we in deze brouwerij sowieso een biertje te gaan drinken en als het mogelijk zou zijn een hapje te eten. Nou dat was geen slechte keuze. Een heerlijk  fris biertje met hop. We aten er een chickenwrap met cajunsaus bij en een farrosalade. Heerlijk.

Op onze kamer hebben we een haardje dat brand op propaan, maar het geeft niet veel gezelligheid. De haard in het hoofdgebouw heeft sfeer, gezelligheid en knettert lekker. Heerlijk. 

Het is onze laatste avond hier in Ucluelet, jammer want het is een gezellige plaats waar je meer dagen voor nodig hebt om alles te zien wat interessant is. Dus toch nog maar een keertje terug ben ik bang.

Morgen gaan we richting Cowichan Lake naar de Farm Table Inn. Een stevige route weer van ca 320 km, met de nodige vertraging door wegwerkzaamheden. Het is voor de Canadezen een lang weekend want het is Thanksgiving weekend. Het oorspronkelijke idee achter Thanksgiving is om te bedanken voor de oogst van het afgelopen jaar. Ze vieren het met de hele familie met kalkoen, pumpkin Pie en Apple cider. Waarschijnlijk dus morgen stuffed turkey op het menu. 

We zullen zien.

Foto’s

1 Reactie

  1. Christa:
    11 oktober 2021
    Jouw verhaal dat ze hier al snel iets een bezienswaardigheid noemen is heel herkenbaar.Wij hebben ooit 125 km gereden in het noorden voor iets heeeeel historisch belangrijks. Nadat we er al drie keer voorbij waren gereden zagen we een kanon van 1 meter hoog.