Weer terug naar Vancouver.

Terug op het vaste land.

Het ontbijt in The Embassy Inn in Victoria was (te) uitgebreid.        We hadden alle tijd om op het gemakje naar de ferryterminal in Swartz Bay te rijden. 

Na bijna 2,5 week op voornamelijk desolate wegen te hebben gereden, was het toch weer even wennen aan de drukte van de grote stad. Maar Victoria rijdt gemakkelijk, alleen rechte  straten met stoplichten, je moet alleen op tijd voorsorteren als je links of rechts wilt afslaan. Dat ging redelijk voorspoedig. 

We hadden nog geen reservering voor de overtocht gemaakt, want naïef als we (soms) zijn, dachten we dat het wel zou meevallen met de drukte. We waren om 10 uur bij de terminal en de juffrouw achter het loket loodste ons in de richting van een wachtrij. Daarbij zei ze dat ze zouden proberen om ons met de Ferry van 13.00 uur mee te laten gaan, maar waarschijnlijk zou het 15.00 uur worden. Nou dat wordt 5 uur wachten. Pff. 

De Ferry van 13.00 uur meerde aan, en ontscheepte. Aan de hand van wat  er van dat schip afkwam en van wat er stond te wachten, schatten wij onze kansen erg klein in om met deze overtocht mee te mogen. Tot op het laatste moment bleef het spannend. Maar ons geduld werd beloond. Met de drie auto’s die nog achter ons in de rij stonden, sloten wij de oprijdende rij en werd de laadklep achter ons gesloten. Nog voordat we uit de auto uit waren gestapt, voer de boot al weg. Nou, gelukkig maar, anders hadden we nog eens twee uur langer moeten wachten. Jammer genoeg was het niet zo zonnig als op de heenreis, maar het zicht was ver genoeg om met mijn verrekijker  over het zeeoppervlak te kijken, zoekend naar  een blow van een walvis of orca.

Het enige dat ik kon waarnemen waren een viertal sightseeing boten, herkenbaar aan de blauwgele kleur, die in de verte waarschijnlijk ook op zoek waren naar een walvis of orca waarneming. Het was eigenlijk vanaf de veerboot te ver weg om goed te zien of er inderdaad waarneembaar was dicht bij de tourbootjes.

Rond 15.00 uur waren we weer terug op het vaste land, in Tsawassen nabij Vancouver. 

Naar Steveston was het maar een klein half uurtje met de auto, maar het drukkere verkeer en de wat complexere route vergde toch opperste concentratie.

Natuurlijk kwamen we er wel. Het is een alleraardigst plaatsje met een heuse vissershaven waarlangs je op een plankier de versgevangen vis te koop wordt aangeboden. Langs de steiger zijn er wat restaurantjes waar voornamelijk vis geserveerd wordt.

In een van de restaurantjes die uitkijken over het haventje en de oceaan,  besloten we onze maaltijd te nemen. Het werd verse sockey zalm, gegrild. Echt die zalm is superlekker. Meer dan dat heb je eigenlijk niet nodig.

Na Steveston reden we nog even naar de dichtbij het hotel gelegen designers outlet centrum. De grote merken bieden hier hun overjarige en overtallige produkten aan tegen gereduceerde prijzen. Ik ben er niet zo van. 

We eindigen onze vakantie in het hotel waar we 3 weken geleden gestart zijn, het Westin Wall center in Richmond, Vancouver. Met een borrel  in de hotelbar.

Wij zijn inmiddels ingecheckt voor de vlucht van morgen. 

Om 13:35 uur staat vertrek  gepland met KL 682.Landing zaterdag rond 8:00 

uur. 

( zal maandag wel tegenvallen om weer te werken)