Niagara on the Lake, 2 oktober

Na het noodweer van gisteren avond en vannacht was het vandaag weer redelijk rustig weer.  Wel een beetje druilerig, maar niet koud. Bij het  inchecken gisteren in het hotel hadden we kortingsbonnen gekregen voor een ontbijt in een nabij gelegen restaurant. We besloten er maar gebruik van te maken. Echter, normaal ontbijten kennen ze hier blijkbaar niet zo, het is vooral veel eieren, op allerlei manieren bereid, toast en fries. Of pancakes, bagels. Een normale boterham is bijna niet te koop. Ik hield het bij een bagel met vers fruit. Corina koos voor een toast met ei en bacon en een behoorlijke lading gefrituurde aardappelen. Veel te veel natuurlijk.

Na het ontbijt vertrokken we met onze superkar richting Niagara on the Lake. Een onverwacht prachtige route met veel groen, langs de Niagara rivier, tot aan Ontario Lake. Onderweg stopten we voor wat bezienswaardigheden zoals een waterkrachtcentrale, en een scenic viewpoint, uitzicht over de rivier van bovenaf.

 De laatste 10 km reden we langs ontelbaar veel wijnhuizen. We besloten op de terugweg pas bij een te stoppen. 
Na 23 km vanuit Niagara Falls kwamen we in Niagara on the Lake. Een schattig plaatsje, met leuke idyllische huisjes en winkeltjes. Ook de vegetatie was prachtig aangelegd met bloemperken, hanging baskets e.d. Jammer genoeg begon de regen zich steeds meer te laten gelden. Een van de leuke zaakjes was een koffiewinkeltje, met de naam Balzac. We dronken er een lekkere cappuccino, echt op Italiaanse wijze bereid. 
Na de koffie liepen we nog wat verder het plaatsje in, maar de regen werd steeds intenser, en uiteindelijk besloten we toch maar, na anderhalf uur de auto weer op te zoeken.

We reden terug richting Niagara Falls. Onderweg maakten we diverse stops; eerst bij een “fruitmarkt” waar ze vers fruit verkochten en allerlei andere lekkernijen. We namen daar een sandwich met een vers geperst glas appelsap voor de lunch.

Vervolgens reden we weer verder en stopten bij een wijnhuis, waar het mogelijk was om wijn te proeven. Corina proefde er één van een pinot grigio druif. Ik heb er even aan genipt, maar schoot er bijna van in een laryngospasme,zo scherp van smaak, bijna op sherry gelijkend. Blijkbaar waren ze in dat wijnhuis niet zo op de hoogte van Europese wijnen, want de gelijkenis met sherry begreep ze helemaal niet. Omdat ik de auto bestuurde hebik het  maar bij een  nipje gelaten.
ook Corina vond de smaak zeken niet vergelijkbaar met de eurpese  pinot grigio. Scherp, zuur van smaak.

Eenmaal terug in het hotel dronken we wat op de kamer, en gingen vervolgens weer richting de watervallen. 
We probeerden wat tijd te rekken, want we wilden natuurlijk ook nog het verlichte vallende water zien. 
Gelukkig was het gestopt met regenen. Het diner gebruikten we in hetzelfde restaurant als gisteren, met uitzicht op de Falls.

Morgen trekken we weer in de richting van Toronto, maar gaan er langs heen. We gaan naar Orillia, waarschijnlijk met een omweg, anders zijn we veel te vroeg in ons volgende hotel.