Een beetje noordpool

29 september 2022 - Skeiðflötur, IJsland

29 september

Donderdag 29 september

Gisteravond hebben we bij guesthouse Gerdi gegeten. De guesthouses hier in IJsland hebben bijna allemaal dezelfde menukaart, (behalve dan bij  guesthouse Laugarholl) geroosterd lamsvlees, gegrilde kabeljauw of Atlantis char.

Een soep van de dag is ook vaak onderdeel van het menu net als IJslandse aardappel en rabarbercake. Vis is meestal van uitstekende kwaliteit en het lamsvlees komt van de eigen boerderij. Ook bij het ontbijt zijn regelmatig Home Made produkten terug te vinden zoals IJslandse boter, lamspaté en diverse soorten jam/ marmelade. Ook zelfgebakken brood. Dat maakt dat een verblijf in een guesthouse gezelliger en huiselijker is dan het verblijf in een hotel. De kamers in de guesthouses zijn soms wel wat gedateerd maar de hygiëne en het comfort van de bedden zijn prima in orde.

Vanochtend waren we vroeg op. Ontbijten kon pas vanaf 8:00 uur, maar drie kwartier eerder hoorden we al zoveel bedrijvigheid in de eetzaal dat we, nadat we de koffers in de auto hadden gezet, ook maar gelijk aanschoven. We moesten ons om 9 uur melden bij de zodiactours en daarvoor eerst nog een kleine 20 minuten rijden.

Na het ontbijt zijn we gelijk vertrokken. Geen kip die ons heeft zien weggaan, dus geen bedankje geen goede dag. Gewoon weg. Niet helemaal mijn stijl maar alá.

De gletsjer zag er vanaf de parkeerplaats van het guesthouse prachtig beschenen uit, dat hadden we gisteren niet zo gezien door alle bewolking. Snel naar de gletsjer dus. We waren er al om kwart over 8, dus nog alle tijd om even rond te lopen en de zeehonden rondom de ijsschotsen te zien zwemmen. De ijsformaties zagen er toch weer anders uit dan gisteren. 

Nadat we ons gemeld hadden bij de ticketbalie moesten wij ons verzamelen bij een op een container gelijkende kar waarin de life suits  hingen. Om beurten kregen we een pak aangereikt en trokken dit over onze kleding aan. Daarna kregen we nog een reddingsvest om en waren we klaar voor het gletsjeravontuur. 

Een korte wandeling leidde naar de 2 zodiacs waarin elk 8 personen konden en de kapitein. Na een paar veiligheidsinstructies vertrok het bootje. Eerst langzaam en toen fullspeed tussen de ijsschotsen door. Onderweg kregen we uitleg over de diverse aspecten van de ijsschotsen, de kleur, de polijsting en de afmetingen onder water. Een interessant verhaal. Op sommige ijsschotsen dreven een paar harbourseals . Dichter bij de gletsjer konden we goed de immense afmetingen zien van gigantische ijskolommen die in zee uitmonden. Een prachtig gezicht. 

Een was een spectaculaire tour, koud maar zeker iedere kroon waard.

Gelukkig is het tegen alle verwachtingen in tijdens de tour droog gebleven, maar zodra wij weer terug in de auto stapten begon het te regenen. En het regent nu nog steeds, in Vik, want daar zijn we nu.

Het was een lange saaie weg, mede omdat het zicht beperkt was, het goot van de regen en dus weinig interesse om nog voor eventuele highlights te stoppen. 

Mijn opmerking van gisteren omtrent te weinig stopmogelijkheden  onderweg voor een kleine boodschap, bleek magisch genoeg toch ineens minder relevant toen Corina hoge nood kreeg. Kort na haar opmerking was daar ineens een toiletgebouw, midden in het open veld halverwege de 187 km lange rit die we moesten rijden. 

Het was wel een wc met gebruiksaanwijzing die blijkbaar niet voor iedereen even duidelijk was. Men kon alleen toegang verkrijgen als men met een bankcard de deur ontlockte. Enig gefrustreerd kwam Corina terug uit het gebouw. De toverkaart  om de wc deur te openen werkte bij haar niet. Ik schoot haar te hulp en met mijn hocus pocus gebaren opende ik voor haar de deur. Zo is een bezoek aan het heksen museum toch nog van pas gekomen. Wie weet welke krachten er nog meer openbaar worden.

Het vervolg van de reisdag was niet zo spannend. Nu zijn we aangekomen in Vik.omdat we te vroeg waren om in te checken, hebben we onszelf in de plaatselijke bierbrouwerij getrakteerd op een lekker biertje. 

We zitten nu een leuk houten huisje, midden in het open veld, maar het uitzicht is door het grauwe weer niet zichtbaar. Jammer. Misschien dat er morgen een paar droge minuten zijn om hier in de buurt nog wat te gaan bekijken.